Aarde en maan

De aarde ademt...Dit werd niet alleen geconstateerd door het Fysisch Instituut van de Academie voor Wetenschappen in de Sovjet Unie, maar ook het Geodätische Forschungs Institut te München meldde dat vanaf 1963 proven werden genomen met een verticale pendel, waaraan een condensator is bevestigd om daarmee de op - en neergaande beweging van de aarde te meten; hierbij bleek dat deze beweging hetzelfde ritme heeft als eb en vloed...Ditzelfde werd al meer dan honderd jaar gelden beschreven door de mysticus Jakob Lorber (1800-1864) in zijn geschriften over de aarde en de maan. Wat in zijn ongeloofwaardig leek, wordt nu geleidelijk aan door de wetensschap bevestigd en erkend. Lorber beschreef niet alleen het ademen van de aarde, maar ook hoe ze leeft, haar innerlijke organen, functie van haar bergen en zeeën, de samenstelling van het atoom, de sterren en hun invloed op het zich ontplooiende leven in plant, dier en mens en vooral het licht dat alle leven wekt. De materiële aarde wordt zo nauwkeurig beschreven om de geestelijke achtergrond ervan, die in de mensenziel werkt, duidelijk te kunnen maken. Dit boekt maakt duidelijk dat de werkelijkheid van onze aarde wel eens fantastischer zou kunne zijn dan men tot nu toe kon vermoeden.