Alle ballen op Heintje

Hugo Borst keert terug naar de jaren zeventig, naar zijn jeugd in Rotterdam. Borst lijkt alleen maar te voetballen. Hoe talentloos hij ook is, voetballen maakt hem volmaakt gelukkig. Ook zijn vrienden passeren de revue: Cowie, Dickie, Tonnie, Eric en de mysterieuze Heintje, de Zwarte Parel van de Kralingse voetbalclub WIA.
Een kapotte knie maakt een abrupt einde aan Borsts onbeduidende voetbalbestaan. Weemoedig struint hij de amateurvelden af, op zoek naar geuren en kleuren, op zoek naar verhalen en romantiek. Ook in zijn hoofd blijft hij reizen maken, waar hij tot in detail verslag van doet.
Dertig jaar later vindt hij op een nacht Heintje, die inmiddels Hein heet en weliswaar gehuld gaat in een oranje hesje, maar niet van het Nederlands elftal. Samen bekijken ze de elftalfoto van WIA C1 uit 1974 en wisselen uit wat er van wie geworden is. Ze blijven contact houden. Op een dag komt er een onheilstijding: Hein is ernstig ziek. Op 19 maart 2009 overlijdt hij. Hugo Borst doet aangrijpend verslag.

Aangrijpend en ontroerend pareltje, nu in midprice

ÔEen herinnering aan het verleden die uitmondt in iets tragisch in het heden. Die combinatie maakt het boek zo pakkend en bij vlagen ronduit ontroerend.Õ de Volkskrant

ÔWat een menslievende, zachtaardige pen. Wat een meester in de beperking. Nu het niet over verwende profs en arrogante trainers gaat, staat Borst mededogen en ontroering in zichzelf toe. [É] Borst schrijft dat klein, maar toch groots op.Õ HP/De Tijd

ÔEen pareltje.Õ Trouw