Dan heb ik zoiets van

Greet Baronie is de dochter van een jong overleden vader, de dochter van een moeder die geen affectie kan tonen en gelaten wegkwijnt, ze heeft een mislukt huwelijk achter de rug en een dochter die zij niet kan en niet mag opvoeden.
Al dat leed maakt dat ze voor haar omgeving en voor zichzelf onuitstaanbaar is. Ze kan tieren en schelden, is altijd achterdochtig en haar gedachten en acties zijn louter gericht om er zelf beter van te worden.
Haar dochter Kelly woont bij pleegouders, een kinderloos echtpaar. Kelly krijgt de kans om zich te ontwikkelen en blijkt talent te hebben voor het bespelen van de viool. Greet Baronie vindt het niet meer dan een ‘flauwekulinstrument’. In haar ogen deugen ook de pleegouders niet. Pleegouders Jaap Schaarbeek en Joke Lenteleven kunnen de steun van een pleegzorgwerkster en van de jeugdbeschermster goed gebruiken. Allemaal krijgen ze te maken met de grillen van Greet Baronie. Behalve Greta Bloem, de viooldocente van Kelly.
In dit boek volgen we Greet Baronie, jeugdbeschermster Monique Mosselman, Jaap Schaarbeek en pleegzorgwerkster Carlien Avezaath de periode voor en na een ouder-kindbezoek op het kantoor van de Voorziening voor Pleeggezinnen.