Daniel Wayenberg 80 jaar

In 1936 speelde een zevenjarige Daniel Wayenberg voor het eerst in het openbaar. Dat gebeurde op een diamanten bruiloft in Nice. Hij begeleidde toen zijn vioolspelende moeder en speelde zelf een pianowerk van De Falla. Het markeerde het begin van zijn carrière als concertpianist. Dat was in 2006 precies zeventig jaar geleden. Daarom verscheen eerder bij Uitgeverij Gopher het boek Daniel Wayenberg 70 jaar concertpianist van Ben Daeter. In verband met Wayenbergs tachtigste verjaardag is deze herziene en aangevulde editie uitgebracht.

Wayenbergs eerste pianoleraar was Ary Verhaar die de jonge Daniel een grondige muzikale opleiding gaf. Op zijn zeventiende ging Wayenberg naar Parijs om bij Marguerite Long te studeren. Het waren voor zijn muzikale vorming belangrijke jaren: hij werd een typisch Frans geschoolde pianist. De eerste successen had hij in Parijs. Daarna volgden de eerste tournees met als voorlopig hoogtepunt een optreden in Carnegie Hall in 1953.

Wayenberg is een pianist met een breed repertoire dat niet alleen de klassieke en romantische componisten omvat, maar ook twintigste-eeuwse als Ravel, Dutilleux, Jolivet en Gershwin. Zijn vertolking van Rhapsodie in blue en het weinig gehoorde pianoconcert van Gershwin was indertijd een klasse apart en is nog steeds een moeilijk te overtreffen standaard. Voor de plaatopname kreeg hij dan ook een Grand Prix du Disque.

Zijn grote repertoirekennis maakte hem tot de ideale invaller. Die taak heeft hij vele malen vervuld, soms bijna zonder enige voorbereidingstijd.
Daniel Wayenberg heeft zich ondanks zijn successen als klassiek pianist nooit te min gevoeld zich ook op het terrein van de lichte muziek te begeven. Wie kent zijn optredens met de 'gevleugelde vrienden' prof. mr. Pieter van Vollenhoven, Pim Jacobs en Louis van Dijk niet?

Ben Daeter blikt in Daniel Wayenberg 80 jaar terug op zijn glansrijke jaren vol muzikale hoogtepunten. Hij portretteert Daniel niet alleen als een uitzonderlijk pianist -de enige Nederlandse pianist die internationaal is doorgebroken- maar ook als een diepgelovig mens die niettemin van het leven kan genieten en dol is op spelletjes. Zijn flipperduel met oud-minister Zalm is legendarisch geworden.
Daeter laat familie, kennissen en de vele vrienden van Wayenberg veelvuldig aan het woord. Samen met de gesprekken die Daeter met Wayenberg heeft gevoerd, is er een informatief en amusant portret ontstaan van een van Nederlands grootste en markantste pianisten.

Op verzoek van Wayenberg is het boek meer geworden dan een biografie alleen. Waar nodig worden uitstapjes gemaakt naar de muziekhistorie. Uiteraard is een boek over Wayenberg niet compleet zonder dat we hem zelf horen spelen. Daarom verschijnt met het boek een nieuwe cd waarop hij zijn gerijpte visie geeft op de Sonate op. 28 van Beethoven, de twee eerste ballades van Chopin en Boek II uit Iberia van Albéniz. Het zijn stuk voor stuk componisten waarmee Wayenberg een grote affiniteit heeft. Het zijn dan ook doorleefde en door een jarenlange concertpraktijk gelouterde uitvoeringen geworden.

Dit boek is een volledig herziene en aangevulde editie van zijn eerdere boek: 'Daniel Wayenberg, 70 jaar concertpianist'