De allerlaatste getuigen van WOI

40 oorlogskinderen van 1914-1918 krijgen een stem: hoogbejaarde, maar kranige mannen en vrouwen. Op levendige wijze vertellen ze over hun ervaringen en belevenissen. Weerzinwekkende anekdotes over dood en vernieling komen vaak voor het eerst ter sprake. Maar ook ontroerende of grappige verhalen kunnen ze zich nog levendig voor de geest halen. Voor de ene was het een 'schone' tijd - er gebeurde eens wat! Voor de andere spatten de kinderdromen als een ontploffende granaat uiteen. Met prachtige portretfoto's die een mooi eerbetoon zijn aan deze getuigen die het opgelopen verdriet en de trauma's nooit meer uit hun gedachten kunnen verdringen. (fragment uit Het Journaal van 14/09/2011)