De blijvende verlokking

De Blijvende Verlokking is het eerste, uitgebreide overzicht van Nederlandse kunstenaars die in Italië verbleven in de periode 1806-1940. Een zeer fraai vormgegeven boek voorzien van ruim 140 kleuren en zwart/wit illustraties vertelt het verhaal van de avonturen die de schilders in het zonnige zuiden beleefden. Kunstenaars trokken naar Italië om daar de klassieke kunst te bestuderen en zich zo verder te scholen. het klimaat, de kunstschatten en niet in de laatste plaats het landschap en de pittoreske bevolking werkten als een magneet. Schaapsherders lieten hun kuddes grazen in het Colosseum en Italiaanse vrouwen straalden een sensualiteit uit die bij de Nederlandse vrouw gesmoord werd in katoen, wol en linnen.
Italië werd in de twintigste eeuw nog steeds bezocht. Rome was niet langer de trekpleister, maar de verzonken en decadente schoonheid van Venetië, het toeristische Florence en de architectonisch Toscaanse bergdorpjes lokten een
nieuwe generatie kunstenaars.