De dans op de vulkaan

Kessler was een gedreven, liberaal denkende aristocraat die zich inzette voor een verenigd Europa, het pacfisme, de Volkenbond en het Nietzschearchief. Als diplomaat in dienst van de regering, maar ook als onafhankelijk kosmopoliet en kunstpromotor stond hij in contact met de grote politici, industriëlen, denkers en kunstenaars van zijn tijd: Rathenau, Streseman, Rilke, Kurt Weil. Hij ontmoette Van Gogh en Max Beckman, vlijde Nietsche in zijn doodskist, haalde Henri van de Velde naar Weimar (waarmee de basis voor het Bauhaus werd gelegd), liet Josephine Baker in zijn studeerkamer dansen en was bevriend met Isadora Duncan, werkte met Einstein samen in de pacifistische beweging en in het theater met figuren als Richard Strauss, Hugo von Hoffmannsthal, Diaghilev en Nijinski. Met een verbluffend oog voor detail tekent hij hun portret.Maar ook was Kessler prominent getuige van de roerige jaren van en voorafgaand aan de Weimarrepubliek. Vertaler Peter Claessens maakte een keuze uit Kesslers dagboeken.