De man van marmer

Joan Derk van der Capellen, leider van een volksopstand, sterft in 1784 in Zwolle aan een onbekende ziekte. Nadat zijn familiegraf in Zutphen wordt opgeblazen maakt een Italiaanse kunstenaar een nieuw praalgraf. De kunstenaar weet de vier grafbeelden te voltooien, maar 222 jaar later staan die nog steeds in Rome. Waarom? Die vraag wordt beantwoord in het boek 'Thuis na 222 jaar', waarin het verhaal van Joan Derk van der Capellen en diens verloren gewaande praalgraf is gereconstrueerd.
Bij lokale historici was bekend dat de beelden voor het Zwolse praalgraf nooit in Nederland zijn aangekomen. Ze waren in het atelier van de beeldhouwer achtergebleven en werden later in het park rond de Villa Borghese in Rome geplaatst, maar daar waren ze ook niet meer aan te treffen. Dagblad de Stentor ging op onderzoek uit en vond de verwaarloosde beelden terug onder een golfplaten afdakje naast een parkeerterrein. Besloten werd een poging te doen om de marmeren grafbeelden alsnog naar Zwolle te brengen. Dat lukte, maar had heel wat voeten in de aarde.
Het boek beschrijft niet alleen de zwerftocht van de beelden, maar ook de politieke onrust die de patriottische beweging van Van der Capellen in het bestuurlijk dichtgetimmerde Nederland veroorzaakte. Ook wordt aangetoond hoe het gedachtegoed van de Zwolse politicus tot op heden het landsbestuur beïnvloedt.