De wereld die er nooit kwam

Ruim honderd jaar geleden raakte de wereld in een stroomversnelling. Wetenschap en religie betwistten elkaar de menselijke ziel en technologische vooruitgang opende de deur naar nieuwe manieren van leven. Ongeremd kapitalisme verbreedde de kloof tussen rijk en arm en de wereld zakte weg in een depressie. Overal was sociale onrust, dreigend vertoonden zich de spoken van anarchisme en terrorisme.

Iedereen was kwetsbaar voor de bommen en de kogels van de aanslagen. De nieuwe terreur kon overal toeslaan en drong diep door in de verbeelding. Haar voornaamste wapen was de angst zelf, en de methoden die politiechefs en hun infiltranten hanteerden waren even angstaanjagend. Uit de acties van de terroristen en hun bestrijders groeiden waanideeën over een wereldwijde samenzwering die de twintigste eeuw zouden vergiftigen.

In een speurtocht naar deze geschiedenis volgt De wereld die er nooit kwam de met elkaar verstrengelde levens van anarchisten en geheime politie. Dit is, van de Parijse Commune (1871) tot de revolutie in Sint-Petersburg (1905) en verspreid over vijf continenten, het verhaal van de droom van Utopia die plaats maakte voor wanhoop. Het is het portret van een tijdperk waarin het onze op een griezelige manier wordt weerspiegeld.