Een kunstenaarsbestaan in de 20ste eeuw

Vastbesloten om als vrij kunstenaar in zijn levensonderhoud te gaanvoorzien huurt de jonge veelbelovende beeldhouwer Frans Fritschy na deoorlog een atelier. Het valt niet mee. Kasboekjes maken zijn kunstenaarsarmoedezichtbaar in jaren waarin al snel drie kindermonden gevoed moetenworden. Na acht jaar geeft een leraarschap aan de Rotterdamse academielucht. Hij ontwikkelt een krachtige eigen stijl en gaat experimenteren metnieuwe vormen en materialen. Er zijn opdrachten uit zijn katholiek-socialenetwerk en uit het opbloeiende Rotterdamse bedrijfsleven. Maar in de maalstroomvan veranderingen in katholicisme en kunst van de jaren zestig lijktzijn werk tot verdwijnen gedoemd. Rond 1969 meent hij gedeprimeerd datzijn beeldhouwerschap ten einde is. Zes jaar later keert zijn creativiteit terug.Zijn mooiste werk wordt een schaaksimultaanseance, waarin hij twintigschakers in stugge koperkrullen elk hun eigen individualiteit weet te geventegenover een in perspex uitgevoerde grootmeester.

Zijn dochter " historica en kunsthistorica " vormde zijn unieke nalatenschaptot een verhaal over academiejaren tijdens de oorlog en een kunstenaarsbestaantegen de achtergrond van het naoorlogse Rotterdam. Zijnzoon " opmaker en schaakliefhebber " verzorgde op basis van vele oudefotos de rijke illustratie en schreef een bijdrage over Frans Fritschy en hetschaakspel.

Dit boek wil een hommage zijn aan alle kunstenaars die niet wetendoor te dringen tot de artistieke top, maar die blijvenproberen het kunstenaarsideaal waar te maken om schoonheidonder de mensen te brengen.