Gevaarlijke kennis

Kort na de Tweede Wereldoorlog werd in Florence een dagboek gevonden uit 1659. Het was geschreven door een jongeman die niet langer tevreden was met het traditionele beeld van het heelal, de aarde en de mens. Hij was van plan niets meer voor waar aan te nemen en nam zich voor alles zoveel mogelijk zelf te gaan onderzoeken. Dezelfde zucht naar zelfstandig verworven kennis kenmerkte ook de Amsterdamse apothekerszoon Jan Swammerdam. Beide jongemannen slaagden erin om op eigen kracht natuurverschijnselen te doorgronden. Maar Jan Swammerdam onderwierp zich op den duur aan de autoriteit van een profeet. Hij was beslist niet de enige onderzoeker die werd geconfronteerd met de onvoorziene gevolgen van zijn jeugdige ambities. In Gevaarlijke kennis gaat historicus Luuc Kooijmans na waarom.