Herontdekking van el greco

De snelle herwaardering van El Greco staat in de kunstgeschiedenis bekend als een van de spectaculairste herontdekkingen ooit. El Greco maakt furore met enkele mooie altaarstukken, maar al snel voldeed hij niet meer aan de hooggestemde verwachtingen. Waarschijnlijk was hij zijn verstand kwijtgeraakt, zo meende men tot ver in de negentiende eeuw. Anders waren zijn bizarre en langgerekte figuren niet te verklaren. Niettemin begon El Greco vanaf ongeveer 1860 aan een opvallende opmars. Impressionisten als Manet en Degas namen daartoe het initiatief. Al snel kregen zij navolging van kunsthistorici en art-nouveaukunstenaars uit Barcelona. Schilders als Picasso en Kandinsky zagen El Greco als een van de belangrijkste voorlopers van hun eigen baanbrekende kunst. Maar het was niet alleen de opkomst van de moderne kunst die de belangstelling voor El Greco deed toenemen; ook de groeiende invloed van het nationalisme op de kunst speelde een doorslaggevende rol Zo groeide El Greco in korte tijd uit tot aartsvader van de moderne kunst en, op al even onwaarschijnlijke wijze, Spaanse nationale held. De 'ontdekking' van deze Europese erflater via een fascinerende keten van meer of minder bekende kunstenaars en schrijvers wordt in een negental vlot geschreven hoofdstukken op de voet gevolgd. Het resultaat is De ontdekking van El Greco een zeer leesbaar boek, dat een breed internationaal spectrum bestrijkt en met autoriteit allerlei artistieke en culturele ontwikkelingen behandelt.