Het land van Soekmekaar

Hoe ervaren Zuid-Afrikanen het einde van de apartheid? Die vraagt brengt freelance journalist Marnix de Bruyne in 1994 naar
het platteland, naar Soekmekaar. Het ogenschijnlijke kalme dorp ligt ingeklemd tussen drie 'zwarte' thuislanden. De trubulente
recente geschiedenis van Zuid-Afrika blijkt er stevige sporen te trekken.
Het dorp laat De Bruyne niet los. In de vijftien jaren die volgen blijft hij Soekmekaar en zijn inwoners opzoeken. Hij ontmoet
er zelfverklaarde racisten, ex-ambtenaren die de apartheidspolitiek uitvoerden en moderne blanke boeren, met wie hij deSlag
bij Bloedrivier tegen de Zoeloes herdenkt. Hij dant de mokhuku met de zionisten, eet gedroogde rupsen met gids Zacharia en
speurt de ANC-strijders op die in 1980 een aanslag pleegden op het politiebureau.

Intussen merkt hij hoe zich in Soekmekaar een stille revolutie voltrekt: de democratie schiet er wortel en het land van blanke
boeren gaat geleidelijk over in handen van zwarten. 'Het land van Soekmekaar' toont op micro-niveua in welke richting Zuid-Afrika
zich ontwikkelt. Beeldend portretteert De Buryne de dorpsinwoners en beschrijft hij, naast hun dromen, hoe ze geplaagd worden
door de misdaad, aids en bureaucratie.