Het tweede dagboek van Els

"3 augustus 2001. Achttien jaar vandaag! Mijn eerste volwassen dagboek! Mijn jeugddagboek staat op het punt te worden uitgegeven. Mijn eerste contract is getekend en zoals de meeste 18-jarigen in spe probeer ik mijn rijbewijs te halen. 18 jaar! Al zoveel doelen bereikt en er nog zo veel te gaan."
Zo begint het tweede dagboek van Els Rainson. Haar jeugddagboek Leukemie-kes zou in de herfst van 2001 verschijnen en werd een bestseller. Een tiener in gevecht met kanker. Op donderdag 14 februari 2002 overleed Els. Het tweede dagboek van Els is de strijd van het meisje met de dood, het dagboek van haar laatste levensmaanden. Ook dit tweede dagboek grijpt naar de keel, vanaf de eerste regel. Els spreekt de lezer aan met haar jonge overmoed en met haar protest tegen de dood. Aangrijpend is het te lezen hoe een jong leven langzaam wordt onderuitgehaald, Els wilde leven. Ze bleef zeggen hoe mooi alles was, in een taal vol tederheid en licht, vol heimwee naar het stofgoud van het leven...
Het dagboek is aangevuld met getuigenissen en foto's, gesprokkeld bij haar familie, bij de mensen uit het ziekenhuis, bij de Leukemiekesclub, bij haar vriendinnen en vrienden, haar klas, en haar duizenden e-mailcorrespondenten.