Hoe ik Rusland terug zag

Zinaïda Schakovskoy behoort tot de oudste families van de Russische hoge adel; zij is verwant met het vorsten geslacht der Roeriks, die in vroeger eeuwen als grootvorsten en tsaren hebben geheerst. Zij werd in Moskou geboren en opgevoed op de kloosterschool aan de heilige Catharina de Sint-Petersburg. Naar de Februari-revolutie van 1917 werd zij een tijdlang als gijzelaarster vastgehouden, maar het gelukte haar na enkele maanden over de Zwarte Zee naar Turkije te vluchten. Via België kwam ze in Parijs terecht en leerde daar haar toekomstige echtgenoot, een diplomatiek attaché, kennen. Zij vergezelde hem op zijn verschillende posten in Afrika, Noord- en Zuid-Amerika. In deze jaren ontwikkelden zij zich tot een belletristisch schrijfster in de Franse taal. Onder het pseudoniem Jaques Croisé publiceerde zijn gedichten, romans en biografieën, o.a. van Alexander Poesjkin. In de tweede Wereldoorlog werkte zij ook als pers-correspondente. Toen haar man in 1956 te Moskou benoemd werd, ging een lang gekoesterde wens, Rusland weer te zien, in vervulling.