Ik herinner me ...

Ik herinner me... is een opeenvolging van herinneringen. Herinneringen van iedereen. Herinneringen als codewoorden van vergeten bestanden waarin vervlogen momenten, beelden, geuren, geluiden, vreugde en verdriet opgeslagen zijn.
Ik herinner me... zijn ook drie simpele woorden aan het begin van elke zin. Obsederend zoals herinneringen kunnen zijn. Als dichtvorm voor het ongerijmde van ons gezamenlijk geheugen. Een bezweringsformule die de herinnering van een generatie tastbaar maakt.
Ik herinner me... is een feest der herkenning. Zo verging het Philip Freriks toen hij in Parijs een toneelbewerking zag van Je me souviens, de herinneringen van de schrijver Georges Pérec, met zijn mengeling van zelfspot en tedere nostalgie.
Freriks schreef zijn eigen tekst voor een voorstelling die eenmalig had zullen zijn maar wegens groot succes werd geprolongeerd. In dit boek zijn eigen kroniek van de tijd die verglijdt. Zoals hij die op het toneel ten gehore brengt maar ook de herinneringen die allengs tussen de coulissen zijn verdampt....
Philip Freriks (27 juli 1944, Utrecht) begon als 16-jarige middelbare scholier in de journalistiek en droomde toen al van Parijs. Hij was er slaapwagenconducteur, reclameman, student politieke wetenschappen en vooral correspondent. Eerst voor Het Parool, later de Volkskrant en het NOS-journaal. En bij een tussentijds verblijf in Nederland voor Le Monde.
In 1996 werd hij presentator van het achtuurjournaal van de NOS.