Ik wist niet dat de wereld zo klein was

Ieder van ons kreeg op school het verhaal opgedist dat wij, Europeanen, de wereld hebben ontdekt en beschaafd. Vóór ons was er niets. Of toch weinig. Ja, Egypte en China hadden grote beschavingen, maar belangrijk zijn die niet echt geweest. De cultuur van Azteken of Inca's? Mooi, maar onpraktisch, en vooral zonder betekenis voor de mondiale cultuur van vandaag. Onzin natuurlijk. En vijf miljard mensen zijn het daar mee eens. Europa speelt nog maar vijfhonderd jaar een rol van betekenis in de wereld. Daarvoor kwam alles van elders. Aan de hand van eeuwenoude reisverslagen beschrijft Lucas Cathérine de wereld voor die door Europa werd gedomineerd. Alles begint in het Aards Paradijs en de eerste handel tussen Mesopotamië en Indië, vlijtig neergeschreven op kleitabletten. U krijgt getuigenissen van boekhouders en avonturiers op zoek naar onbekende specerijen, ivoor, goud en zijde. U bezoekt de oorspronkelijke tuin van Eden in Dilmun, migreert in de steentijd met Indonesiërs naar Madagaskar en Oost-Afrika, reist Chinese Monnikken achterna opzoek naar Boedhistische geschriften. Sulaiman de Handelaar verhaalt u de wonderen van Indië en China. Met Willem van Rubroek reist u als eerste Europeaan de Zijderoute af en verblijft er aan het hof van de Mongoolse Keizer, lang voor Marco Polo. Ibn Batutta leert u de wereld kennen van West-Afrika tot Kanton. U deelt de verwondering van de eerste Arabier die de Vikings een orgie zag organiseren in Rusland en zowel Marco Polo als Colombus blijken minder groot dan de mythe die rond hen ontstond. Zeeën en woestijnen alsof u ze zelf had doorvaren. Archeologie en geschiedenis waar het zilt van de zee nog aankleeft, waar het zand van de woestijn nog tussen de pagina's zit.