Ik woonde in een grot

Een leven zonder hypotheek en energierekeningen leek me wel aantrekkelijk…

Tijdens een vakantie leert Marguerite van Geldermalsen de Jordaanse souvenirverkoper Mohammad Abdallah Othman kennen. Ze worden verliefd, trouwen en nemen hun intrek in een van de eeuwenoude grotten van Petra.

Hun huis is tweeduizend jaar oud, uitgehakt in de rode rotswand. Marguerite wordt er de lokale verpleegkundige, maar ze leidt verder het leven van elke Bedoeïenenvrouw: ze kookt boven open vuur, haalt water met de ezel, danst tijdens huwelijksfeesten en ontbijt buiten in de opkomende zon.

Marguerite en Mohammad krijgen drie kinderen en zijn volmaakt gelukkig.
Aan dit sprookje komt pas een eind wanneer Mohammad overlijdt, na ruim twintig jaar huwelijk.

In Ik woonde in een grot vertelt Marguerite Geldermalsen openhartig over haar bijzondere leven en gunt ze de lezer een kijkje in het dagelijks leven van de Bedoeïenen.