Jezus Christus Quibus

Francis Picabia's literaire werk blinkt uit in de korte, snedige zinspreuk. Deze strooide Picabia (1879-1953) rond in zijn tijdschriften, brieven, dadamanifesten, krantenstukken, en in zijn literaire meesterwerk Jesus-Christ Rastaqouére (Jezus Christus Quibus) uit 1920. Voorbeelden van écriture automatique staan er naast ontregelende paradoxen, aforismen en woordspelingen. Met terugwerkende kracht legt hij de grondslag voor een dadafilosofie die de vloer aanveegt met alle overgeleverde leerstellingen. In de stijl van andere stokebranden - zoals zijn lievelingsauteurs Friedrich Nietzsche en Max Stirner - steekt Picabia de draak met de weldenkendheid, ondergraaft hij elk geloof, elk vooroordeel, elke religieuze waan en ontmaskert hij de ijdelheid van de bourgeoisie.