Kobudo, de wapenkunsten van Ryukyu en Japan

De misvatting dat karateka altijd met 'lege handen' vochten, of zouden
behoren te vechten, is een wetenschappelijk achterhaalde illusie. Karate
en kobudo zijn als broer en zus altijd al onafscheidelijk geweest. In zijn
nieuwste, rijkelijk geïllustreerde uitgave; Kobudo, wapenkunsten van
Ryukyu en Japan, schrijft auteur Patrick Baas over zijn kennis, ervaringen
en bevindingen in zowel het Ryukyu kobudo als het Koryu Nippon
kobudo. De historische wapens van boeren, vissers, samoerai- en
ninja-krijgers worden in zowel hun vroegere context als in de moderne
hedendaagse maatschappij belicht en besproken. Er wordt uitvoerig ingegaan
op het essentiële en onmiskenbare belang van een goede nontraditionele
wapentraining. Een training die iedere beoefenaar van karate,
kung-fu of pencak silat - naast het zelfverdedigingsaspect an sich
- op alle mogelijke manieren ten goede zal komen. Zo verkleinen volgens
de auteur wapentrainingen de angstgevoelens, versterken zij het
alertheidsniveau, verhogen zij de pijngrens en verbeteren zij inzichten
op zowel technisch als tactisch vlak. Er wordt weleens gezegd dat een
wapen een verlengstuk is van het lichaam, maar feitelijk gezien ligt een
training in kobudo in het verlengde van iedere serieuze karatetraining.