Laat mij maar dromen

Als in 2005 na een lange zoektocht blijkt dat hun zoontje een ernstige stofwisselingsziekte heeft, verandert het leven van zijn ouders voorgoed. Op dat moment is zijn moeder hoogzwanger van hun tweede kind. Ook dit kindje blijkt later dezelfde ziekte te hebben.
Het boek beschrijft in dagboekvorm en gedichten de eerste jaren na de diagnose. Wanhoop, onmacht en verdriet worden afgewisseld door intens geluk, hoop en liefde. Met een flinke dosis humor, cynisme, liefde en optimisme wordt geschreven over het ergste, en tegelijkertijd het mooiste, wat een ouder kan overkomen.
Een boek dat leert relativeren en genieten. Een boek dat iedere ouder zou moeten lezen.