Liefhebbers en gewoontelezers / druk 1

De grote toename van het aanbod aan boektitels in de 18de eeuw was geen gevolg van een toenemend aantal lezers, maar juist van een stagnatie van de groei; slechts de boekenliefhebbers werden door het ruimere aanbod verleid tot een nog grotere consumptie. Dat blijkt uit de dissertatie van José de Kruif over de leescultuur in Den Haag.

Deze conclusie staat haaks op de algemeen gangbare gedachte dat het lezen van boeken vanaf de 18de eeuw een hoge vlucht nam. Ook blijkt het beeld onjuist dat toen vooral de lagere klassen meer gingen lezen en dat kerkelijke geschriften plaatsmaakten voor wereldlijke lectuur. Notariële inventarissen van Haagse burgers en de verkoopadministratie van een plaatselijke uitgever/boekhandelaar tonen dit aan.

Liefhebbers en gewoontelezers geeft, mede door een onderzoeksmethode die in de boekwetenschappen als een doorbraak kan gelden, een intrigerende en nieuwe kijk op de vraag: wie las wat in de 18de eeuw?