Marie Cornelie

In 1824 hobbelt een kleine stoet reiskoetsen van het Koninklijk Paleis te Brussel via de Duitse vorstendommen door Polen, Lijfland en de barre streek langs de Baltische Zee naar het hof van tsaar Alexander I te Sint-Petersburg. In de koetsen zitten kroonprins Willem Frederik van Oranje en zijn Russische gemalin Anna Pavlova met hun gevolg.

Een der hofdames is de jonge Marie Cornélie gravin van Wassenaer Obdam die, zonder dat men het weet, uitvoerige dagboeken schrijft. Ze schetst herbergen vol wandluizen, wolven die de paarden bedreigen maar ook de rijke ontvangst aan het hof te Weimar. In Sint-Petersburg, waar ze ruim tien maanden blijven, geeft Cornélie een levendige beschrijving van het door etiquette beheerste hofleven, haar ontmoetingen met schrijvers en componisten, de pracht van Russisch-orthodoxe ceremoniën, het lot der lijfeigenen en het lege bestaan der hofdames die op roetsjbanen trachten het monotone leven in het Winterpaleis te doorbreken.

Cornélies reisdagboeken bleken door Alfred Graaf zu Solms Sonnenwalde op Kasteel Weldam bewaard te worden. Aafke Brunt, archivaris van het Huisarchief Twickel, vertaalde ze uit het Frans en verrichtte vooronderzoek. Thera Coppens schreef het levensverhaal van de puissant rijke Cornélie, dat zich afspeelt in een grillig tijdperk: Cornélie wordt geboren ten tijde van de Bataafse Republiek, groeit op onder het bewind van koning Lodewijk Napoleon, ziet keizer Napoleon over het Lange Voorhout schrijden en wordt ten slotte trouw onderdaan van de koningen Willem I en Willem II van Oranje.

Marie Cornélie, waarin het dagboek van de avontuurlijke reis naar Sint-Petersburg integraal is opgenomen, is een meeslepend verhaal vol verbijsterende, wrede en vaak ontroerende momenten uit het particuliere leven van de Romanovs, de Oranjes en de Van Wassenaers.