Met hulp van vriendinnen / druk 1

Sociaal beleid dat gebaseerd is op de problematisering van de doelgroepen van het beleid loopt vast in zijn eigen pessimisme. De voorzieningen en projecten missen de aansluiting bij de kwaliteiten en ambities van de bewoners van zogenoemde achterstandswijken en de manier van spreken botst met de behoefte van mensen aan respect en waardering.
Dit boek is een poging om deze vicieuze cirkel te doorbreken door veel preciezer na te gaan hoe moeders van lage inkomensgroepen hun maatschappelijke positie ervaren en beoordelen, hoe zij zich redden, hoe zij hun eigen situatie en die van hun kinderen proberen te verbeteren en welke belemmeringen zij daarvoor moeten overwinnen. Belangrijke thema's zijn geldgebrek, betaald werk, het pedagogisch klimaat van de buurt en de (veranderende) rol van het sociale netwerk: de echtgenoot, vader, moeder, zussen en vooral vriendinnen. Tevens wordt besproken hoe hun verhalen zich verhouden tot het gevoerde beleid en het bestaande professionele aanbod en wat aanknopingspunten zijn voor een beleid dat hun manieren van rondkomen en vooruitkomen ondersteunt.

De empirische basis van dit polemisch onderzoeksrapport zijn groepsgesprekken en individuele interviews met honderdvijftig vrouwen van verschillende etnische groepen woonachtig in Rotterdam, waaronder vrouwen die als 'buurtmoeder' bij opvoedingsprogramma's betrokken zijn. De gemeente Rotterdam financierde het onderzoek als onderdeel van het sociaal investeringsbeleid. De inzichten en conclusies hebben niet alleen lokale betekenis, maar zijn ook elders bruikbaar voor de ontwikkeling van het (middel)grotestedenbeleid.