Mijn Sterchele

Hij hield van het leven. Het was zijn speelterrein. Bal aan de voet, brede glimlach om de mond. In zijn stadion was er geen scorebord: hij won altijd. Dat was zijn geluk, zijn intens levensgeluk. Nochtans zou François ons verlaten. Op 8 mei 2008. Op een brutale wijze, na een drieste tackle van het lot. We missen zijn talent, zijn opgewektheid, zijn vriendelijkheid. Want François was niet alleen een begenadigd voetballer, hij was ook een warm mens. Dit boek brengt hulde aan François Sterchele, het nummer '23' voor altijd. En het is een eerbetoon van Marleen Boonen, zijn 'Moex', wiens liefde voor haar zoon bergen doet verzetten...