OASE 70 / druk 1

Sinds het begin van de jaren negentig heeft literaire reflectie als onderdeel van het denken over architectuur onder druk gestaan. Vanwege de economische mogelijkheden en het gunstige politieke klimaat had men binnen de Nederlandse architectuurwereld wel wat anders te doen. De inmiddels als Superdutch betitelde Nederlandse architectonische voorhoede scoorde ook zonder bezinning.

Nu de hausse van de Superdutch-generatie over zijn hoogtepunt heen is (zie OASE 67 - After the Party), worden ontmoetingen tussen verschillende artistieke disciplines opnieuw ingezet in een proces van wederzijdse uitwisseling. Literatuur biedt niet alleen beschrijvingen van een werkelijkheid, maar opent ook nieuwe perspectieven.

In dit nummer van OASE wordt onder andere ingegaan op de (auto)biografische roman, waarin zeer persoonlijke beschrijvingen uitdagen tot een andere manier van kijken naar architectuur. Ook wordt onderzocht wat literaire reflectie kan opleveren voor de architectuurpraktijk.