Op weg naar De Ganzenvleugel

Schrijven aan mémoires die geen mémoires zijn is een vreemd avontuur. Zijn dit dan geen mémoires? Nee, dit boek gaat over mijn leven, maar of het beschrevene de waarheid en alleen de waarheid bevat, is te bezien. Ik zou er als lezer maar niet te veel op vertrouwen.
De titel van het boek is ook al niet juist. In wezen heeft de weg naar De Ganzenvleugel slechts zestig jaar geduurd. Maar ook de twintig jaar die ik warm onder die meer dan honderd jaar oude vleugel heb doorgebracht staan er – hoewel beknopt – in vermeld.
Bedenk dus dat er heel wat mankeert aan dit boek dat geen roman, geen autobiografie, maar slechts een boek is.
Mocht iemand zich in een van de beschreven personen herkennen, laat hij zich dan tienmaal bedenken voordat hij boos wordt of zich misschien gevleid voelt. De beschrijving, die hem op de een of andere manier treft, is mogelijk helemaal uit de duim gezogen. En, ach, om fictie kun je op zijn best alleen maar lachen.