Over jantje verdure

De korte novelle 'Jantje Verdure' behoort tot het beste werk van Stijn Streuvels. Niet toevallig staat het dorpsbakkertje Jan Verdure dan ook centraal in dit elfde jaarboek van het Stijn Streuvelsgenootschap. De prachtige druk van 1943, waarvan een gedeelte in dit jaarboek in facsimile is overgenomen, met de bijzonder fraaie houtsneden van Hélène Van Coppenolle, vormt het ideale vertrekpunt voor een grondige studie van dit vergeten pareltje. Tom Sintobin gaat op zoek naar poëticale elementen in de tekst: het werk van de bakker en dat van de schrijver blijken merkwaardige parallellen te vertonen. Maaike Meijer besteedt aandacht aan de verhoudingen tussen de seksen in 'Jantje Verdure', en Paul Thiers staat stil bij Heule en de andere biografische elementen in de novelle. Hij stelde ook de bibliografie van 'Jantje Verdure'-drukken samen. Naast 'Jantje Verdure' krijgen ook andere werken uit Streuvels' brede oeuvre ruim aandacht. Zo schrijft Willy Coolsaet over 'Het leven en de dood in de ast', gaat Omer Vandeputte na hoe de zeven hoofdzonden aan bod komen in Streuvels' werk, en heeft Karel Platteau het over Streuvels' zoektocht naar de zin van het leven. Paul Thiers geeft een aanvulling bij het verhaal over Prutske's vertelselboek. Voor de Streuvelskroniek en Streuvelsbibliografie 2004 tekende wederom Jozef Vandemaele. De redactie van dit jaarboek lag in handen van prof. dr. Marcel De Smedt.