Schat uit de keuken van een Duits kasteel

Iedereen weet tegenwoordig wat DNA is. Op de vraag wanneer het is ontdekt, komt meestal het antwoord: 'Omstreeks 1950'. 'Watson en Crick', weten velen zich te herinneren, 'en de dubbele helix'. Dat klopt, behalve dat DNA ongeveer 80 jaar eerder is gevonden door een Zwitserse arts in de voormalige keuken van een kasteel in Tübingen. Daarmee begint een lang verhaal over wat DNA eigenlijk is, een ideeëngeschiedenis over ons zelf en de natuur waarin wij leven. Is DNA de drager van erfelijke informatie? Waarschijnlijk wel, dachten enkele verlichte geesten in de 19de eeuw, maar zij konden het niet bewijzen. Oswald Avery luktde dat eindelijk wel in 1944. Daarna kwam langzaam de moleculaire biologie op gang en in 1953 lanceerden James Watson en Francis Crick het dubbele helix model. De fundamenten van de moleculaire biologie (de biosynthese van DNA, RNA en eiwit en de ontcijfering van de genetische code) werden in de periode tot 1965 gelegd. Net toen iedereen dacht dat dat het zo'n beetje was, kwam plotseling in 1974 de recombinant DNA technologie. DNA was van de ene dag op de andere van grote maatschappelijke betekenis. SCHAT UIT DE KEUKEN VAN EEN DUITS KASTEEL vertelt deze geschiedenis na voor iedereen die het misschien niet helemaal heeft gevolgd, tot en met de laatste stunt in het voorjaar van 2007: de ontrafeling van het DNA van niemand minder dan Watson zelf.