Videohometraining in gezinnen met een hyperactief kind / druk 1

Er zijn veel kinderen die we hyperactief noemen, of ze nu wèl of niet een officiële diagnose hebben. Ouders, leerkrachten en hulpverleners weten dat bij een hyperactief kind de normale opvoeding ernstig wordt belast. Zo'n kind lijkt een heel eigen gebruiksaanwijzing nodig te hebben en stelt hoge eisen aan zijn opvoeders. In het leven van alledag raken ouders van een hyperactief kind al gauw in een negatief patroon verzeild: veel verbieden, controleren en voorkòmen. De opvoeding kost hen veel energie, terwijl zij toch ontevreden zijn over het resultaat en te weinig plezierige momenten met hun kind beleven. In zo'n situatie kan videohometraining aan ouders hulp bieden. Dit boek biedt een zienswijze en een methodiek om in de dagelijkse omgang met een hyperactief kind anders te leren kijken en anders te handelen dan men van nature zou doen. Het is in samenwerking met videohometrainers tot stand gekomen en met name voor hulpverleners geschreven, maar ook ouders kunnen het lezen als een ondersteunend boek. De methodiek van videohometraining is inmiddels ingeburgerd, maar het ontbreekt aan een beschrijving hoe de methode bij de doelgroep gezinnen met een hyperactief kind kan worden toegepast. In dit boek wordt verhelderd waarom videohometraining zo goed kan aansluiten bij wat er in gezinnen met een hyperactief kind gebeurt. Met vele praktische voorbeelden wordt beschreven hoe een als problematisch beleefde opvoeding kan worden omgebogen naar een situatie, waarin ouders positiever op hun kind kunnen reageren en weer leren te genieten van hun kind. Het resultaat van videohometraining is niet dat het hyperactieve gedrag van het kind verdwijnt. Wèl krijgen ouders door de training weer een realistisch beeld van hun kind: een druk kind dat leiding nodig heeft, maar ook leuke initiatieven laat zien. Ouders kunnen met een positieve en volgende benadering de omgang met hun kind plezieriger maken en weer het gevoel krijgen dat ze de opvoeding aankunnen. Ouders die de training hebben ontvangen melden dat gevoelens van onmacht en moedeloosheid plaatsmaken voor gevoelens van competentie.