Vredesduif op eigen vleugels

Al 25 jaar is het Humanistisch Vredesberaad (HVB) een fonkelend lichtje aan de humanistische sterrenhemel. In de tijd van de vredesdemonstraties (Amsterdam, Den Haag) in 1981 - 1983 was het HVB het steentje in de schoen van het Humanistisch Verbond. Een organisatie die niet durfde te kiezen tussen politiek links (meelopen met de marsen) en politiek liberaal (niet meelopen). Het Vredesberaad zelfstandig maken, leek voor het toenmalige bestuur van het Verbond dan ook de enige manier om zonder pijn voor te bestaan. Sindsdien heeft het HVB gekozen voor de verdrukten, voor de rechtenlozen en tegen de wapenindustrie en de wapenexport. Vijfentwintig jaar is niet veel, als het over geschiedenis hebt. Toch kan je je moeilijk meer voorstellen, hoe het was om onder de doem van de atoombom te leven. En die doem was er: zelfs volkszanger Pierre Kartner (vader Abraham) wijdde er een meedeiner aan.