Vrouwen die schrijven leven gevaarlijk

Vrouwen die schrijven leven gevaarlijk is een iconografie van schrijvende vrouwen met portretten van vooraanstaande en karaktervolle schrijfsters van de middeleeuwen tot nu. Hildegard von Bingen, Jane Austen, Colette, Virginia Woolf, vrouwen die verkozen te schrijven en daardoor hun wereld wat minder gevaarlijk te maken.
Vrouwen werden lange tijd niet geacht boeken te schrijven. Ze moesten gewoon maar kinderen op de wereld zetten. Als vrouwen anders schreven dan mannen, dan was dat omdat ze anders leefden en moesten vechten voor de tijd die nodig was om te schrijven. Ze moesten een onwankelbaar zelfvertrouwen en bijzonder veel geduld hebben. Ze moesten opboksen tegen de onmogelijke eisen van familie en maatschappij. De tweespalt tussen artistieke onafhankelijkheid en het maatschappelijke conformisme was voor vele vrouwen onleefbaar. Velen borgen hun ambities op. Andere vrouwen, zoals George Sand of George Elliot, maten zich een mannelijk pseudoniem aan. En nog anderen weerstonden alle vooroordelen en konden door te schrijven een vrij, open en authentiek leven leiden. Schrijven was voor vrouwen tot voor honderd jaar ronduit gevaarlijk, en ook nu nog houdt het risico's in.
Vrouwen die schrijven leven gevaarlijk verscheen eerder in het Duits. Voor de Nederlandse vertaling schreef Kristien Hemmerechts het voorwoord.