Zeezucht

Jarenlang is Paul Kramer langs de Europese kust getrokken, in Nederland en in het buitenland. Met zijn oude 6x6 camera heeft hij geprobeerd antwoord te geven op de vraag: 'Wat drijft de mens naar zee?' Het werd een vrij project, zonder subsidies, geheel voor eigen rekening en risico ontwikkeld. Met de foto's, in een voorlopige print van het boek, is hij naar Jan Teeuwisse gegaan, directeur van het beeldenmuseum in Scheveningen: Museum Beelden aan Zee. Die op zijn beurt advies vroeg aan Hans Rooseboom, conservator fotografie van het Rijksmuseum. De reacties waren zo enthousiast dat Paul Kramer de première kreeg aangeboden van een fototentoonstelling in het beeldenmuseum. In de Zeezaal en de Wilhelminazaal, die vanaf 28 september zullen worden omgedoopt tot Prenten aan Zee. Van 28 september 2007 tot en met 6 januari 2008 hangen de Zeezucht-foto's op de mooiste plek die Paul Kramer zich kan voorstellen: in een museum met uitzicht op zee.

Paul Kramer is regisseur en programmamaker en vooral bekend van het programma Museumgasten van de AVRO. Voor dat programma filmde hij op 7 mei 2003 in het MuZEEum in Vlissingen. Gasten waren Wilma Nanninga, die vertelde dat zij "zeeën spaarde" en Wim Hazeu; hij las Wilma Nanninga een gedicht van Slauerhoff voor. Dat laatste had verstrekkende gevolgen. Paul Kramer stond achter de camera's, net buiten gehoorsafstand. Hij meende te horen dat de titel van het gedicht 'Zeezucht' was. Dat bleek later niet zo te zijn, het gedicht heette 'Zeekoorts', en het ging over een man die steeds naar zee trok. Maar het woord 'Zeezucht' had hij opgevangen, het zat in zijn hoofd en het liet hem niet meer los. Hij vond het een prachtig woord en is het gaan fotograferen.