Politie en sociale media

De reeks Politiewetenschap is een uitgave van het Onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap, een zelfstandig onderdeel van de Politieacademie. Politie & Wetenschap beoogt een stimulans te geven aan zowel de (weten schappelijke) kennisontwikkeling op het gebied van politie en veiligheid als de daadwerkelijke benutting daarvan in praktijk, beleid en opleiding. Publicaties in de reeks Politiewetenschap betreffen in het algemeen studies met een meer theoretisch, verkennend of beschouwend karakter.

Het gebruik van sociale media zoals Twitter en YouTube stijgt explosief en deze groei is niet onopgemerkt gebleven in de politiewereld. Alle politiekorpsen maken inmiddels gebruik van de mogelijkheden snel en goedkoop met grote aantallen burgers te communiceren. Het enthousiasme over sociale media is groot - al zijn er natuurlijk ook sceptici - maar systematische kennis erover ontbreekt. Dit boek reflecteert op de waarde van sociale media voor de politie. Het biedt een systematisch overzicht van het huidige gebruik door de politie in Nederland en vergelijkt dit met praktijken in Noord-Amerika. Daarnaast wordt geanalyseerd wat het gebruik van sociale media nu echt oplevert voor opsporing en buurtveiligheid.

Het boek toont aan dat het gebruik van sociale media niet leidt tot spectaculaire winsten in termen van effectiviteit en vertrouwen in de politie. Tegelijkertijd zijn er wel veel aanwijzingen dat er allerlei kleine voordelen worden geboekt tegen lage kosten. Het boek geeft aanbevelingen om de voordelen van het gebruik van sociale media uit te bouwen. Deze aanbevelingen betreffen het gebruik van de specifieke sociale media (Twitter en YouTube), de algemene socialemediastrategie van de politie en de bijpassende innovatiestrategie.

Deze publicatie is in de eerste plaats geschreven voor diegenen die het beleid van de politie op het gebied van sociale media ontwikkelen en ondersteunen. Ze laat de complexiteit van sociale media zien, maar geeft ook concrete handreikingen voor een mogelijke omgang hiermee. Verder is dit onderzoek van belang voor degenen die verantwoordelijk zijn voor het innovatievermogen van de politie. Het laat zien welke nieuwe interactiepatronen er ontstaan en ook hoe de politie een innovatieve organisatie kan blijven.

Ten slotte is deze publicatie relevant voor wetenschappers met interesse in sociale media of de politie. Voor alle lezers biedt dit boek een grondige analyse van nieuwe sociale mediapraktijken en een reflectie op de betekenis