Na de stichting van de islam, in de zevende eeuw, heeft deze wereldgodsdienst een periode van grote intellectuele en materiële bloei gekend. Vanaf de twaalfde eeuw is het islamitisch denken echter nauwelijks meer vernieuwd en is het erfgoed herkauwd, samengevat en tot dogma's verheven. De kortstondige Arabische renaissance aan het eind van de negentiende eeuw heeft aan de verstarde posities nog een politieke dimensie toegevoegd. Het is daarom een hachelijke onderneming in deze tijd voorstellen... |